mavi uçan balon

Ben pazarlığı ilk kez 7-8 yaşlarındayken babamın uçan baloncuyla yaptığı hunharca pazarlıkta öğrendim.  Günlerden bir yaz günü, ben babamın elini tutmuşum sahilde tıngır mıngır yürüyoruz, uzaktan uçan baloncuyu görüyorum, "uçaan baloonn!!!" diyorum uçan araba görmüşcesine, yakınlaşıyoruz,babam fiyatını soruyor, baloncu şu anda hatırlayamadığım bir meblağ söylüyor, yüksek söylemiş olacak ki babam "şu liraya verirsen alırım" diyor, baloncu esnaf muhabbetine girişip "abi şu kadara alıyorum da şu kadar kar var da, biz napalım abi "şeklinde  bir tirad atıyor, babam bu duygu bombardmanından zerre etkilenmediğini son söylediği şeyi bi daha söyleyerek gösteriyor, adam da" tövbe bismillah" olmaz diyor. Benim pazarlığa dahil olduğum kısım şöyle gelişiyor: babam bana dönüp " sena o zaman senin istediğin pamuk şekeri alırız ilerden" diyor, Öyle bir istekte bulunmadığı için anlamlandıramamak fakat birşeylerin de döndüğü hissi, bi yandan pamuk şekerin cazip gelmesi fakat uçan balondan da vazgeçemeyiş.. 7 yaşında bir çocuğa bu kadar duygu fazla gelmiş olacak ki ifadesizce bakıyorum babama, babam elimden tuttuğu gibi yürüyor, baloncu arkamızda kalıyor. Ve biraz sonra bir ses geliyor -bu ses bana pazarlığın yanı sıra pazarlıktaki kararlı duruşu hatta gerektiğinde blöf yapabilmeyi öğretiyor- :    ABBİİİ TAMAM TAMAM GEL  . Ve Sena nın neşeyle mavi balonu gösteren küçük işaret parmağı ...